toen ons gezin in een roedel veranderde...
Blijf op de hoogte en volg jan en lies
18 Augustus 2015 | Nederland, Hilversum
De dag dat ons gezin in een roedel veranderde (1)
Net voordat we de reis naar Rome gaan hervatten in de Belgische Ardennen met een gezinslid erbij, schrijf ik daar eerst iets over, ter introductie.
Empty nest syndroom is een term voor een gezinnetje waarvan de kinderen een voor een het huis verlaten en va en moe uiteindelijk overblijven en weer op zichzelf worden teruggeworpen en weer aan hun hobby’s kunnen herbeginnen. Twintig jaar ouder, grijzer en dito kilo’s zwaarder wordt de draad weer opgepakt en dat is niet altijd een rimpelloze verandering.
Sterker nog…. Het gaat stroever dan voorheen en men gaat op zoek naar een passende invulling voor het zorggemis. De titel van dit verhaal verklapte natuurlijk al welke kant dit verhaal opgaat….
Internet werd afgestruind naar afbeeldingen van anti allergene honden. De schrijvende Apf is van oudsher allergisch en ook de jongste telg Jelle kan moeilijk tegen honden- en kattenharen. Geen ordinaire verharende hond dus en gelukkig worden tegenwoordig allerlei nieuwe soorten gekweekt. Net als bij spruitjes, die niet meer naar een beerput meuren of bij Brusselse lof, wat genetisch niet meer bitter wordt gemanipuleerd is er ook bij de hond het nodige versleuteld.
Een doedel is de moderne huisvriend, je kunt kiezen uit een labra- of een golden exemplaar. Hij of zij lijkt enorm op zijn naamgever, de poedel. Inclusief lachwekkend en/of gênant kapsel, dus dat soort beesten werden door mij weggevetood. Ik ga echt niet voor lul lopen, dus die imbeciele kuifjes komen de Bazelstraat niet in ! Obama kan er zoveel aanschaffen als dat hij wil, ik niet !
Een Spaanse Waterhond was de twaalfde hond die voorbij kwam scrollen en de eerste waarvan we allen enthousiast werden….ja ….dat is wel een geinige harses en bovendien een prima maatje qua hoogte en breedte. Nou is het bij ons zo dat wat in Lies hoofd zit, niet ergens anders zit en aangezien zij af en toe beslissingen neemt, er stante pede afspraken gemaakt werden met de Benelux dealer van de Spaansche Waterhond, de Perro d’Aqua.
Wij waren het snel over het geslacht eens – een teef(je), een met staart van achteren. Welnu… dat was twee maanden wachten, dan werd er weer een nestje verwacht. In Deinze, vlakbij Gent in België dus. Lies en Jelle gingen er snel heen om zich alvast rond te wentelen in de puppies.
Ikzelf dacht dat er nog een inspraakronde zou komen, maar ja… er was al een exemplaar besteld, want ze waren allen schattig !!! niettegelovenjoh !
Thuisgekomen werden er talloze foto’s geshowd en zelfs ik werd anthoe. Leuk hoor, die kleine wurmpjes. Niet zo bekend als een schildpad, maar goed, daar kwam ik wel overheen.
Er was al een exemplaar gereserveerd, maar toen we in Deinze bij Dogs dream aankwamen op de tweede kijkronde, kwam boerfokker Cretien met een schattig diertje aan zijn borst aanzetten met helaas een manco.
Zoals er bij Cretien enkele tanden ontbraken – hij had er nog twee- ontbrak bij ons Spaanse vriendinnetje de staart. Uit dat nest waren er 4 staartloze en 6 bestaarte exemplaren, dat zou een mutilatie kunnen zijn, door dioxinevoer, waar de Belgen vanouds om bekend staan, maar volgens Cretien was het een genen kwestie! (?) Ja, dacht ik zachtjes.…genen staert ! Alsof heer C iets van biogenetica af zou kunnen weten !
Enfin, toen Lies teleurgesteld meldde dat we deze mutant weigerden in ons gezin op te nemen, ging heer C naar achteren en haalde een restexemplaar op. Deze is al wat ouder, die mogen jullie ook hebben, kan over 2 weken opgehaald worden ! Werd weggedrukt bij de tepels van moeder, dus is met de fles (op)gevoed. Schattig hondje met mooie witte bakkes en andere lichaams-uiteindes en bruin vachtje voor wat overbleef. Op deze dame waren we alle drie meteen verkikkerd !
En de outcast is bij uitstek welkom in ons gezin, daar hebben we qua werk genoeg ervaring mee gehad.
De naam Perra (perro = hond in het spaans, perra is vrouwtjeshond of teef, slettebak of meer woorden die op onze hond sterk van toepassing zijn) was van tevoren bedacht door gezamenlijk brainstormen en laten we mild zijn en Jelle de credits geven voor het uiteindelijk bedenken van deze schitterende naam voor een schitterend hondje. De kweker stond er echter op dat de naam met een S moest beginnen om op het officiële geboortebewijs te kunnen staan. Zo werkt dat in de wereld van hen die nog maar 2 tanden over hebben. Een nieuwe brainstormfase werd rap ingelast en we waren het er gauw over eens dat de naam Sperra afviel wegens onkuise associaties. We kwamen gluiperig weg met Señorita Perra. Alsof dat een roepnaam is die je hardop op de hei zou durven schreeuwen…….
Enkele weken later konden we weer met zijn drieën naar Gent om Perra op te halen, die eerst op het grasveld aan ons mocht wennen. Ze was al flink gegroeid en sprong enthousiast in het rond en ging braaf met ons mee de auto in om op de schoot van Jelle en Lies de reis naar huis aan te vangen.
Tim en Sam waren ook meteen gek op haar, hoewel Tim gereserveerd was, omdat hij een ander merk hond wilde. Dat is volledig omgekeerd in de volgende periode waarover ik volgende keer zal schrijven. Ons gezin was veranderd in een roedel en dat voelt toch erg goed.
Jan juni 15
Net voordat we de reis naar Rome gaan hervatten in de Belgische Ardennen met een gezinslid erbij, schrijf ik daar eerst iets over, ter introductie.
Empty nest syndroom is een term voor een gezinnetje waarvan de kinderen een voor een het huis verlaten en va en moe uiteindelijk overblijven en weer op zichzelf worden teruggeworpen en weer aan hun hobby’s kunnen herbeginnen. Twintig jaar ouder, grijzer en dito kilo’s zwaarder wordt de draad weer opgepakt en dat is niet altijd een rimpelloze verandering.
Sterker nog…. Het gaat stroever dan voorheen en men gaat op zoek naar een passende invulling voor het zorggemis. De titel van dit verhaal verklapte natuurlijk al welke kant dit verhaal opgaat….
Internet werd afgestruind naar afbeeldingen van anti allergene honden. De schrijvende Apf is van oudsher allergisch en ook de jongste telg Jelle kan moeilijk tegen honden- en kattenharen. Geen ordinaire verharende hond dus en gelukkig worden tegenwoordig allerlei nieuwe soorten gekweekt. Net als bij spruitjes, die niet meer naar een beerput meuren of bij Brusselse lof, wat genetisch niet meer bitter wordt gemanipuleerd is er ook bij de hond het nodige versleuteld.
Een doedel is de moderne huisvriend, je kunt kiezen uit een labra- of een golden exemplaar. Hij of zij lijkt enorm op zijn naamgever, de poedel. Inclusief lachwekkend en/of gênant kapsel, dus dat soort beesten werden door mij weggevetood. Ik ga echt niet voor lul lopen, dus die imbeciele kuifjes komen de Bazelstraat niet in ! Obama kan er zoveel aanschaffen als dat hij wil, ik niet !
Een Spaanse Waterhond was de twaalfde hond die voorbij kwam scrollen en de eerste waarvan we allen enthousiast werden….ja ….dat is wel een geinige harses en bovendien een prima maatje qua hoogte en breedte. Nou is het bij ons zo dat wat in Lies hoofd zit, niet ergens anders zit en aangezien zij af en toe beslissingen neemt, er stante pede afspraken gemaakt werden met de Benelux dealer van de Spaansche Waterhond, de Perro d’Aqua.
Wij waren het snel over het geslacht eens – een teef(je), een met staart van achteren. Welnu… dat was twee maanden wachten, dan werd er weer een nestje verwacht. In Deinze, vlakbij Gent in België dus. Lies en Jelle gingen er snel heen om zich alvast rond te wentelen in de puppies.
Ikzelf dacht dat er nog een inspraakronde zou komen, maar ja… er was al een exemplaar besteld, want ze waren allen schattig !!! niettegelovenjoh !
Thuisgekomen werden er talloze foto’s geshowd en zelfs ik werd anthoe. Leuk hoor, die kleine wurmpjes. Niet zo bekend als een schildpad, maar goed, daar kwam ik wel overheen.
Er was al een exemplaar gereserveerd, maar toen we in Deinze bij Dogs dream aankwamen op de tweede kijkronde, kwam boerfokker Cretien met een schattig diertje aan zijn borst aanzetten met helaas een manco.
Zoals er bij Cretien enkele tanden ontbraken – hij had er nog twee- ontbrak bij ons Spaanse vriendinnetje de staart. Uit dat nest waren er 4 staartloze en 6 bestaarte exemplaren, dat zou een mutilatie kunnen zijn, door dioxinevoer, waar de Belgen vanouds om bekend staan, maar volgens Cretien was het een genen kwestie! (?) Ja, dacht ik zachtjes.…genen staert ! Alsof heer C iets van biogenetica af zou kunnen weten !
Enfin, toen Lies teleurgesteld meldde dat we deze mutant weigerden in ons gezin op te nemen, ging heer C naar achteren en haalde een restexemplaar op. Deze is al wat ouder, die mogen jullie ook hebben, kan over 2 weken opgehaald worden ! Werd weggedrukt bij de tepels van moeder, dus is met de fles (op)gevoed. Schattig hondje met mooie witte bakkes en andere lichaams-uiteindes en bruin vachtje voor wat overbleef. Op deze dame waren we alle drie meteen verkikkerd !
En de outcast is bij uitstek welkom in ons gezin, daar hebben we qua werk genoeg ervaring mee gehad.
De naam Perra (perro = hond in het spaans, perra is vrouwtjeshond of teef, slettebak of meer woorden die op onze hond sterk van toepassing zijn) was van tevoren bedacht door gezamenlijk brainstormen en laten we mild zijn en Jelle de credits geven voor het uiteindelijk bedenken van deze schitterende naam voor een schitterend hondje. De kweker stond er echter op dat de naam met een S moest beginnen om op het officiële geboortebewijs te kunnen staan. Zo werkt dat in de wereld van hen die nog maar 2 tanden over hebben. Een nieuwe brainstormfase werd rap ingelast en we waren het er gauw over eens dat de naam Sperra afviel wegens onkuise associaties. We kwamen gluiperig weg met Señorita Perra. Alsof dat een roepnaam is die je hardop op de hei zou durven schreeuwen…….
Enkele weken later konden we weer met zijn drieën naar Gent om Perra op te halen, die eerst op het grasveld aan ons mocht wennen. Ze was al flink gegroeid en sprong enthousiast in het rond en ging braaf met ons mee de auto in om op de schoot van Jelle en Lies de reis naar huis aan te vangen.
Tim en Sam waren ook meteen gek op haar, hoewel Tim gereserveerd was, omdat hij een ander merk hond wilde. Dat is volledig omgekeerd in de volgende periode waarover ik volgende keer zal schrijven. Ons gezin was veranderd in een roedel en dat voelt toch erg goed.
Jan juni 15
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
