Etappe XVI heen en weer naar Stavelot
Door: Jan
Blijf op de hoogte en volg jan en lies
31 Oktober 2012 | Nederland, Maastricht
Lies en ik hebben al honderden Euri weggegooid door allerlei waardenbonnen te laten verlopen of net op de verkeerde dag naar de bioscoop te gaan, terwijl het gratis toegangskaartje juist NIET op zaterdag geldig was. Tja, ik kan een enorme lijst maken en ik vermoed dat dit fenomeen bij al mijn kennissen en vrienden als bekend moet worden verondersteld. En dan niet dat jullie denken: Ha ha ha, typisch iets voor die dodo’s, die nep Centurions annex sneue wandelaars uit Hilversum. Nee… ik ga ervan uit dat we allemaal sneu zijn en jullie zeker ook. Per slot van rekening hebben wij jullie daarop geselecteerd en komen we allemaal uit hetzelfde taartpuntje, zoals oudoom Karl Marx altijd al predikte.
Waar het eigenlijk op neer komt - zo is een kort verhaal toch nog fijn langdradig geworden – is dat wij van onze fietsclubvrienden als gezamenlijk verjaardagscadeau een hotelbon “LEKKER WEG” hebben gehad, die geldig is voor een tiental hotels in Holland en een stel in België en Zwei mahl wahlen ins Deutschland. Nu hebben wij wel eens eerder een soortgelijk cadeau gehad en daar maakten wij gretig – want veel jonger !! – gebruik van. Wow, een hotel in Limburg, met bad en TV, daar liepen wij wel warm voor. Daar aangekomen, bleek dat de bewoonde wereld ver ver weg was en het hotel de enige plek in de buurt waar enige straat verlichting duidelijk maakte dat we daar moesten zijn. Het pre TomTom tijdperk had zo zijn bekoringen, dat is ontegenzeggelijk waar, maar als je anderhalf uur heen en weer rijdt voordat je op de bestemmingsplek bent, tja… daar moest ik minder om lachen, daar ben ik eerlijk in.
Enfin, de kamer was prima en gratis dus ook nog. Wat een financiële meevaller ! De opgeruimde stemming verdween enigszins toen we besloten om aldaar ons diner te gaan nuttigen. Niet vanwege de gezellige entourage of de Limburgse landgenoten, die voor een onvergetelijke uitbundige sfeer zorgden, want beide aspecten ontbraken totaal ! Allereerst was er geen hond en de eetzaal was gedecoreerd net oudroze gordijnen en dito tafelkleden van velours. Het deed mij sterk aan het interieur van mijn oma denken. Verder kreeg ik als man en veronderstelde kostwinner de menukaart met prijzen en Lies die zonder. Dat ging toen nog zo. Meteen was mij de truc al duidelijk, waarom onze hotelbon van 25 gulden rendabel was voor dit hotel. Lies merkte op dat ik bleek wegtrok, maar ik wuifde alles dapper en nonchalant weg. Bovendien zaten we helaas al met het servet om onze nek geknoopt en konden eigenlijk niet meer terug. Ondergaan maar is dan het familiemotto.
Nu met de LEKKER WEG bon bleken er ook diverse adders op de loer te liggen. Allereerst was de bon 1 jaar geldig, dus het begon krap te worden. Ook moest je bij het reserveren melden dat je de LW bon ging gebruiken en meerdere hotels in Holland zaten dus toevallig volgeboekt op de dag dat wij langs kwamen wandelen. En ik voel me toch wel lullig als ik erover moet beginnen dat ik met een HEMA bon wil boeken. Slaat nergens op, maar ik neem aan dat elke alfa man domweg weigert zulk een vernedering te ondergaan. De Hollandse hotels waren qua afstand eigenlijk geen optie meer, dus bleef er eentje ins Deutschland over. In Monschau, 24 kilometer van Spa, dus goed te doen. Ik belde op, toen er niemand thuis was, want ik ben al meer dan genoeg uitgelachen om mijn Duitse geimproviseer. Ook moet ik immer de neiging onderdrukken om harder te gaan praten, zeg maar te gaan schreeuwen, als ik in het Duits redevoer. Dat heb ik van een vreselijke man overgenomen die in het verleden met regelmaat duitse massa’s toegilde. EXCUSERE MICH !! Louis von Gaal bedoel ik voor alle duidelijkheid trouwens. Die Reservierung war gerade gelungen ! Glucklicherweise !! Dat men bij inchecken ter plekke van geen Putting ooit gehoord had en alsnog een kamer konden reserveren was slechts achteraf een onbenullig detail !
Oke, Lies en ik waren bij Spa gebleven en herstartten aldaar onze laatste queeste in 2012. Dit mede vanwege de steeds kortere dagen en de koudere temperatuur, alsmede de bakken regen die uit de hemel kunnen vallen gedurende de eind oktober tijd. Wij vertrokken woensdag 24 oktober vrij vroeg van huis en waren van plan in de middag 10 kilometer te lopen. Ik merkte bij Utrecht op dat ik mijn regenjas was vergeten in te pakken. Nou ja.. wellicht hebben we wel paraplu’s ergens in onze trouwe bak liggen. Wij kwamen in Spa aan om 12.00 uur, zetten de Picnic op dezelfde parkeerplaats als vorige keer en merkten wederom dat we op de verkeerde busplaats waren. Bij het stationnetje vertrokken enkele bussen, de rest vertrok vanuit het centrum op 15 minuten lopen. Rond het middaguur gaan er veel bussen, elk half uur wel een. Maar wat ik ook op de tabel zag, dat de bussen na 14.00 uur opeens een keer in de 2 uur gingen. Vreemd.
Dus opschieten ! Even tussendoor is het vermelden waard dat Lies al moest plassen sinds Utrecht. Wij hadden dus geen tijd om eerst rustig te laven en te lozen, maar moesten in draf naar de bushalte. Die van 1 uur was al 5 minuten weg, die van half 2 moest te halen zijn. We snelden de weg naar het centrum af en moesten de hoofdstraat in Spa oversteken toen ik een bus zag naderen. Nee, fout, niet zomaar een bus, maar ONZE bus !! Ik gesticuleerde wild schreeuwend en zwaaide molenwiekend met mijn armen om de chauffeurs attentie te krijgen. Hij keek over zijn brilletje een beetje sullig mijn richting op en als een volleerd doventolk gebaarde ik dat er maar 1 optie was !!!! STOPPEN !!!! en ons mee laten rijden. Tot onze verbazing stopte onze nieuwe vriend midden op de hoofdweg en renden wij om het naderende verkeer heen richting bus. Moet je in Amsterdam niet proberen !
3 euro 50 verder voor 2 billets zaten wij verbaasd en lacherig uit te hijgen. Lies trouwens wat minder lacherig, want de urine kon geen kant meer op dan zuidwaarts en dat was geen optie wegens de mooie bekleding in de bus en de nieuwe vriend achter het stuur. En het was een stuk van zeker een half uur rijden, zo’n 10 kilometer. Welnu, dat was toch verkeerd ingeschat, want nu werd bij elke halte duidelijk waarom er zoveel bussen reden op dit tijdstip: de scholen waren net uit en de studentjes worden daar gewoon met de lijnbus vervoerd. Minstens 10 jongens of meisjes stapten bij elke stop in en op een gegeven moment waren er minstens 130 Franse kreten joelende, uitgelaten zuiderbuurtjes om een plaats aan het vechten in de bus en dronkemans liederen te scanderen. Meer en meer en meer kwamen binnendringen en paniek klopte al op mijn deur, maar ik hield mij groot door ademhalings yoga te gaan doen en vreemdsoortig met mijn ogen te gaan draaien. Dat zou de ruimte om mij heen moeten scheppen. Arme Lies ook, want er werd enorm omgereden en de drang verergerde zich per wielomwenteling . Allengs verlieten studentjes de bus als zij vlakbij huis waren.
Eindelijk mochten wij eruit want onze uitstaphalte werd vriendelijk omgeroepen door onze sympathieke busbestuurder en we mochten ademhalen respectievelijk ontladen. Miljaar nog er aan toe. Regenkleding thuis vergeten en paraplu’s dus nu ook ! Dus zeiknat worden was onvermijdelijk…. Maar dan op een andere manier dan verwacht…het zonnetje scheen fel en het zweet gutste binnen 1 kilometer en route al van mijn gezicht af. 25 oktober en 28 graden dans les Ardennes ! Bewoners waar wij langs marcheerden waren slechts gekleed in zwembroek, echt ! Fijn voor ons he ?
Toen wij bij de auto aankwamen om een uurtje of 5, na een prachtige etappe was het eerste wat ik deed 3 liter vloeistof naar binnen gieten. Bier, koffie, water, tonic , water en ook nog Spa blauw. Ik heb wel eens gelezen dat bejaarden snel uitdrogen en een licht voorproefje maakte ik hier mee. Maar wat een prachtig land en wat een fijn vakantiegevoel. Op de weg naar het hotel kwamen we een mooie super marche tegen, waar we avondetenspullen kochten. Niet omdat we gewaarschuwd waren door de vorige hotelbon, maar omdat we gewoon zin hadden om op bed wat te schransen en te rusten.
Onze eerste nacht hadden we in Aywaille iets geboekt, middelmatig bed, maar verder OK. De volgend ochtend kwamen we beneden bij een verbaasde schoonmaker annex portier die ons meldde dat zij helemaal geen petit dejeuner serveerden. Verderop was echt wel koffie te krijgen. Dompertje. Volgende dompertje was dat er heel veel bussen vertrokken uit Stavelot, waar we heen wilden wandelen vanuit Spa. Alleen dat waren slechts schoolbussen, dus wederom konden we onze voorgenomen route niet afleggen. Om het goed te maken, besloten we de etappe vanaf Stavelot dan maar 2 keer te lopen. Heen en terug, zodat we qua mijlen aan onze verplichting voldeden. Er moest 7 kilometer afgelegd worden, dus dat maakte als dag wandeling 14 kilometer. Dat leek weinig, dus mijn humeur was prima , maar al rap bleek dat er 1 element in ons reisbeschrijvingsboekje ontbrak, namelijk de hoogteverschillen. We lazen dat we rondom het hoogste punt in België wandelden en dat voelden mijn spieren, pezen, botten, zenuwen, vezels, weefsels, aders en alles wat nog meer mijn kop tot teen verbindt, bijzonder goed.
Laat ik het kort samenvatten: wat is Lies toch een doorzetter !
Veel ervaringen en een schitterende zware wandeling verder sleepte ik mij weer richting auto om naar Monschau te gaan. Wederom super bezweet met de 25 graden die het vandaag was en de beklimmingen dan wel afdalingen van soms meer dan 10 %. Of het een goed idee is om de alpen over te wandelen of dat we een Yak huren, weet ik nog niet, maar daarover gaan we volgend voorjaar pas weer denken.
Ave van jullie dappere centurionnetjes !
Lies en Jan
-
01 November 2012 - 08:17
Zus:
Hahahaha! Wat een heerlijk begin van de dag! Ik moest zo hard lachen dat mijn collega's verbaasd om de hoek van mijn kamerdeur keken... is ze nu aan het huilen door afblaffing van een boze vader of zo? Ik had wel tranen, maar die waren van het lachen! Kus van zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley